Το γράμμα μιας 16χρονης: Γιατί και εγώ είμαι η Ελλάδα!

Της Τόνιας Μ., Μαθήτρια Α' Λυκείου σε σχολείο της Κορινθίας
Γύρω μου ακούω ότι έρχονται εκλογές. Είμαι 16 χρονών. Θέλω να ακούσω αλήθειες, θέλω να ακούσω λύσεις και συγκεκριμένο σχέδιο. Δε θέλω άλλες παρόλες...

Τους πολιτικούς δεν τους θέλω απόμακρους να μου το παίζουν «μούρες». Θέλω να μου μιλήσει για το μέλλον μου κάποιος διπλανός μου, κάποιος που ζει δίπλα μου, που μοχθεί στον τόπο μας και δεν έχει πέσει στην πολιτική με αλεξίπτωτο. Αυτόν μπορεί και να τον πιστέψω, αλλά είναι πολύ δύσκολο. Βαρέθηκα πια τις αερολογίες και όλα αυτά τα ατελείωτα «θα» που δεν βγάζουν πουθενά.

Σ’ αυτές τις εκλογές θέλω να δω τους πολιτικούς δίπλα στους νέους ανθρώπους. Θέλω πολιτικούς που θα έρχονται και θα μου σφίγγουν το χέρι και θα με ρωτάνε να μάθουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζω, να τα κατανοήσουν και να μου πουν τι θα κάνουν συγκεκριμένα. Καταλαβαίνω ότι δεν θα μπορέσουν να λύσουν όλα μου τα προβλήματα. Ζητάω όμως να καθίσουν και να συζητήσουν, να δουν τι κινήσεις μπορούν να κάνουν, να ακούσουν τι έχω να προτείνω και μετά ας μου πουν ακόμα και πως δεν γίνεται τίποτα !

Η Ελλάδα μοιάζει να χάθηκε. Από τη στιγμή που ο πολιτικός δεν δέχεται την γνώμη και την άποψή μου και δεν σέβεται τις προτάσεις του λαού, είναι καταδικασμένος να υποστεί τις όποιες συνέπειες.

Δεν έχω ακούσει ποτέ έναν πολιτικό να λέει απλά πράγματα που έκανε ή θα κάνει. Απλά πράγματα που με αφορούν στην καθημερινότητά μου. Μιλούν πάντα με γενικότητες, για το συμφέρον τους και μόνο. Θέλω να τελειώσει εδώ αυτό. Αν δεν τελειώσει τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Ο λαός δεν θα το ανεχτεί για πολύ. Τουλάχιστον ας λένε μόνο αυτά που μπορούν να κάνουν, ακόμα και αν είναι ελάχιστα. Φτάνει πια η κοροϊδία. Κανείς δεν θα κερδίσει κάτι λέγοντας αναλήθειες και λόγια του αέρα.

Δεν θέλω να μου τάξουν πράγματα. Δεν ζητάω να γίνουν όλα αυτά που θα ζητήσω. Ζητάω λίγη κατανόηση. Αν δεν μπορέσουν να με πείσουν ότι η Ελλάδα θα αλλάξει δεν θα μπορέσω να μείνω εδώ, σε μια χώρα με τόση ανεργία και τόσα προβλήματα.

Όλοι θέλουμε να δούμε την Ελλάδα καλύτερη . Όλοι θέλουμε κάποια πράγματα να αλλάξουν και να μπουν στη σειρά. Όλοι ζητάμε ένα πιο σίγουρο μέλλον. Κανείς δεν θέλει να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Αυτή η κατάσταση πλήγωσε τον Έλληνα. Πλέον εγώ ντρέπομαι να πω ότι είμαι Ελληνίδα, ντρέπομαι να το πω γιατί φοβάμαι πως θα με κοροϊδέψουν. Πλέον ο Έλληνας δεν είναι περήφανος όπως ήταν. Και το κεφάλι του θα σκύψει και το στόμα του θα κλείσει. Χάσαμε την αυθεντικότητα μας. Πλέον μέσα μας όλοι το νιώθουμε πως η γνώμη μας δεν μετράει. Κι όμως, είναι αδέσμευτη η σκέψη του να αλλάξουμε την Ελλάδα, είναι καθολικό αίτημα.

Θέλω πολύ να ξαναδώ την Ελλάδα ζωντανή. Να πάρει ο κόσμος μια ανάσα. Να κάνουμε μια καινούρια αρχή με καινούρια, αυθεντικά καινούρια, πρόσωπα στις θέσεις αυτών που μας κατέστρεψαν και όχι απλώς κάποιους που προσποιούνται το «καινούριο» μόνο και μόνο για να κερδίσουν μια έδρα στη Βουλή. Δεν θέλω να εκλεγεί κάποιος και μετά να τα αφήσει όλα όπως είναι ή απλώς να παρακολουθεί εξελίξεις.

Είναι κάτι που πραγματικά ευχόμουν και εύχομαι. Να ξυπνήσω μια μέρα και να τα δω όλα καλύτερα. Ελπίζω στο καλύτερο και θέλω να αφήσουμε πίσω όλα όσα μας πόνεσαν αυτόν τον καιρό που κρατούσαν λάθος πρόσωπα το τιμόνι της χώρας. Ας ελπίσουμε αυτήν την φορά να εκλεγεί κάποιος περισσότερο άξιος και λιγότερο υποκριτής, κάποιος που να μου δώσει ελπίδα και να με οδηγήσει σε ένα αξιοπρεπές μέλλον. Γιατί και εγώ είμαι η Ελλάδα, γιατί η καρδιά μου είναι γεμάτη Ελλάδα και θέλω περήφανα να λέω σε όλο τον κόσμο ότι είμαι Ελληνίδα.

tromaktiko