Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, δικαίωμα ψήφου στις εκλογές της 6ης Μαϊου είχαν 9.949.401 πολίτες. Απ’ αυτούς το άσκησαν 6.476.751, το 65%. Κι από αυτούς μόνο οι 5.120.526 είδαν την επιλογή τους να εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο, δηλαδή ψήφισαν ένα από τα επτά πρώτα κόμματα που πέρασαν το όριο του 3% και εξέλεξαν βουλευτές.
Σε απόλυτους αριθμούς τα ποσοστά είναι απογοητευτικά για το επίπεδο εκπροσώπησης της δημοκρατίας μας. Το τεράστιο ποσοστό αποχής και το όριο του 3% που άφησε χωρίς φωνή σχεδόν έναν στους πέντε που πήγε να ψηφίσει την περασμένη Κυριακή στρεβλώνουν ακόμα περισσότερο και το κλίμα και τα μηνύματα της κάλπης. Διότι υπάρχει ένα κόμμα που βγήκε μεν πρώτο (ΝΔ), αλλά σε απόλυτους αριθμούς δεν εκφράζει ούτε το 12% των ψηφοφόρων (!) κι ένα κόμμα (ΣΥΡΙΖΑ) που έχει στρέψει όλα τα βλέμματα της Ευρώπης πάνω του αν και μετά βίας περνάει το 10% στην αντίστοιχη εκπροσώπηση.
Πολλοί θα βρεθούν να πουν (και δεν θα έχουν άδικο) ότι ο αριθμός των εγγεγραμμένων είναι υπέρογκος και δεν είναι αυτό πραγματικά το ποσοστό της συνειδητής αποχής. Ας το δεχτούμε. Θα πρέπει, όμως, να δεχτούν κι αυτοί ότι οι Ελληνες που δεν άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα όχι γιατί δεν μπορούσαν, αλλά γιατί δεν ήθελαν, βαρέθηκαν τις διαδικασίες για ψήφο ετεροδημότη ή λυπήθηκαν τα έξοδα για ένα ταξίδι στην ιδιαίτερη πατρίδα τους (ή την επιστροφή τους από το εξωτερικό) είναι σίγουρα περισσότεροι σε αριθμό ακόμη κι από τις ψήφους που συγκέντρωσε η Νέα Δημοκρατία! Αν δεχτούμε ότι το 2004, όχι πολύ μακριά χρονικά, το ποσοστό συμμετοχής ήταν 76,50% (και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2000 και μετά ξεπέρασε το 70%) πρόκειται για ένα τεράστιο τμήμα του κόσμου, το οποίο προτίμησε να μην τοποθετηθεί.
Θα μείνουν όλοι αυτοί σιωπηλοί; Τώρα που τίθεται το μέγα ερώτημα για το πού θέλουμε να πάει η χώρα;
Και αυτοί που έμειναν εκτός βουλής, οι οποίοι είναι ακριβώς 1.203.578 (πάλι περισσότεροι απ’ όσους ψήφισαν το πρώτο κόμμα!) τι θα κάνουν; Θα επιδιώξουν την ένωση με επίσης εξωκοινοβουλευτικές συγγενείς δυνάμεις για να υπερβούν το όριο; Θα προτιμήσουν την ένταξη σ’ έναν ήδη κοινοβουλευτικό σχηματισμό; Η μήπως θα λυγίσουν από τα έξοδα μιας απανωτής εκλογικής αναμέτρησης και δεν θα λάβουν μέρος;
Ο,τι κι αν γίνει, μιλάμε για την έκφραση συνολικά πάνω από 2 εκατομμυρίων ανθρώπων, που δεν μπορούν ούτε να είναι σιωπηλοί, ούτε φιμωμένοι από τα «τερτίπια» του εκλογικού νόμου.pagartanis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια των αναγνωστών μας δεν αφορούν πάντα την προσωπική μας θέση.