Ενδεικτικό των καιρών της παγκοσμιοποίησης; Μπορεί!
Η εταιρεία του, η Chobani, παράγει ελληνικό στραγγιστό γιαούρτι. Και οι Αμερικανοί καταναλωτές, το λατρεύουν!
Τα προϊόντα της Chobani γίνονται ανάρπαστα από τα ράφια ή μάλλον τα ψυγεία των σούπερ μάρκετ.
Ο 40χρονος σήμερα Ulukaya ήρθε από την πατρίδα του στην Αμερική να σπουδάσει την Αγγλική γλώσσα και διοίκηση επιχειρήσεων.
Μέλη της οικογένειάς του είχαν ένα τυροκομείο στις ΗΠΑ. Και εκεί, το... δαιμόνιο του, είδε την ευκαιρία!
Θεωρώντας ότι οι αμερικανικές μάρκες γιαουρτιού ήταν «επιεικώς απαίσιες», όπως ο ίδιος λέει, πάσχισε επί μισό και πλέον χρόνο να συγκεντρώσει 1 εκατομμύριο δολάρια για να αγοράσει κάτι εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις της Kraft Foods στο Columbus των ΗΠΑ. Εξασφάλισε και μια επιδότηση από το αμερικανικό κράτος. Και λίγο μετά υπέγραφε τη συμφωνία εξαγοράς.
«Τότε όλοι με έλεγαν τρελό» εξομολογείται στη Wall Street Journal.
Eπί έξι μήνες, αυτός και ένας στενός του φίλος, παραγωγός γιαουρτιού από την Τουρκία, εργάζονταν πυρετωδώς, δοκιμάζοντας ξανά και ξανά μέχρι να βρουν την τέλεια συνταγή.
Η εταιρεία ονομαζόταν στα χαρτιά «Agro Farma»... Κάτι έλεγε όμως στον Ulukaya ότι για να πείσει για το... τερψιλαρύγγιον του προϊόντος του ήθελε ένα πιο «πιασάρικο» όνομα. Και ιδού: Chobani. Σας θυμίζει κάτι; Ναι, βεβαίως, η λέξη «τσομπάνης» θεωρήθηκε αρκούντως ελκυστική.
Άρχισε διαθέτοντας το προϊόν του σε μικρές αλυσίδες και μίνι μάρκετ. Είχε όμως πίστη και υπομονή. «Ξέραμε ότι φτιάχναμε κάτι καλό» αναφέρει.
Το 2009, η Chobani πουλούσε 200 τελάρα με κύπελλα γιαουρτιού την εβδομάδα. Σήμερα πουλά 1,5 εκατομμύριο! Αυτό αντιστοιχεί στο 10% της αμερικανικής αγοράς.
Επειδή δεν είχε χρήματα για διαφήμιση, ερχόταν σε επαφή με τον κόσμο μέσω Twitter και Facebook.
Σήμερα η εταιρεία του είναι η 3η μεγαλύτερη παραγωγός γιαουρτιού σε όλες τις ΗΠΑ και η αξία της αποτιμάται στα 750 εκατ. δολάρια.
Ενδεικτικά να σημειώσουμε ότι περισσότερες πωλήσεις από την Chobani έχουν μόνο διεθνείς κολοσσοί όπως η Yoplait και η Danone.
Μάλιστα, η παντοκρατορία του είναι πλέον τόσο ασυναγώνιστη που ακόμη και εταιρείες όπως η Kraft αναγκάστηκαν να σταματήσουν την παραγωγή ελληνικού γιαουρτιού καθώς δεν άντεξαν τον ανταγωνισμό.
«Πρέπει να έχεις πάθος γιατί απαιτεί πολλές θυσίες» εξομολογείται ο ίδιος. «Θυσίασα την οικογενειακή μου ζωή. Ζούσα στο εργοστάσιο επί δυο χρόνια. Ακόμη εκεί ζω» συνεχίζει.
Βέβαια η ερώτηση αν άξιζε τον κόπο, είναι πια μάλλον ρητορική.
tromaktiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια των αναγνωστών μας δεν αφορούν πάντα την προσωπική μας θέση.