Γνωστός Λουτρακιώτης αρτοποιός : " Αισθάνομαι σαν τον Καραγκίοζη Φούρναρη"

Σε μια τύπου συνέντευξη
με έναν πολύ γνωστό φίλο μας αρτοποιό, μάθαμε τι συμβαίνει και με αυτό το επάγγελμα, στην περίοδο της κρίσης.Τουλάχιστον στην πόλη μας.
Έχουν σημασία τι μας είπε...
" Δουλεύω από μικρό παιδί μέσα στον φούρνο. Ωράριο δεν υπάρχει.Από το πρωί στις 3, μέχρι το βράδυ στις 9.Τέτοιο ωράριο δεν υπάρχει πουθενά. Σε κανένα επάγγελμα.
Τα λεφτά κάποτε ήταν καλά. Τώρα πάμε για μεροκάματο στην ίδια μας την δουλειά. Ο κόσμος ούτε ψωμί δεν αγοράζει. Ξέρετε πόσοι συμπολίτες μας ζητούν, από ντροπή, χθεσινό ψωμί, δήθεν για κεφτέδες, για να τους το δώσουμε τζάμπα; Τι να κάνουμε, άνθρωποι είμαστε.
Μισή παραγωγή βγάζουμε και αυτή, αγωνιούμε για να την δώσουμε.
Το αλεύρι ψηλά, το ρεύμα στον θεό και όλα τα έξοδα να τρέχουν. Δεν την βγάζουμε.
Και ψωμί, τυποποιήσης βρίσκεις παντού, αυτό με τα συντηρητικά. Ναι το βρίσκεις παντού. Και ο κόσμος το αγοράζει γιατί νομίζει ότι είναι φθηνό.
Τα σαββατοκύριακα με τους αθηναίους, τα καλά σαββατοκύριακα γιατί τώρα δεν υπάρχουν αυτά, η δουλειά ανεβαίνει ελάχιστα γιατί οι περισσότεροι φέρνουν και ψωμί από τα σπίτια τους.
Αισθάνομαι πολλές φορές σαν το καραγκιόζη φούρναρη, που κοροιδεύω τον εαυτό μου, για να περάσουν τα χρόνια για να πάρω αυτά τα λίγα που δίνουν για σύνταξη.
Α ρε Ελλάδα.
Και να σας πω και κάτι για πια ανάπτυξη μιλάνε και για πια κρίση. Αυτό φίλε μου το βλέπω σε μόνιμη κατάσταση. Τι θα αλλάξει δηλαδή; Θα ανέβουν οι μισθοί και ο κόσμος θα βγεί να χαλάει λεφτά. Με τίποτα. Μας έβαλαν στο ρέμα και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω."

Τα σχόλια δικά σας...