Μιλάμε για υποθέσεις που ψυχοραγούν και εμείς απλά περιμένουμε.
Τι περιμένουμε;
Μιλάμε για την υπόθεση του καζίνο που κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να γίνει τελικά.
Από μηνιάτικο σε μηνιάτικο και έχει ο Θεός.
Τα ίδια στο σπα. Απλήρωτοι.
Στο συνεδριακό. Ερήμωση.
Έργα. Μηδέν.
Ένα μπάλωμα στον δρόμο προς την βυθιζόμενη κάναμε και ασχοληθήκαμε 1 μήνα. Και αποτέλεσμα μηδέν.
Καλοκαίρι έρχεται και καμιά συγκίνηση από κανέναν να αλλάξει επιτέλους αυτές τις πλάκες πεζοδρομίου στην παραλία που ίδιοι κάποτε έβαλαν.
Μια ησυχία, ανησυχητική.
Σε τι κολλάει το θέμα και δεν γίνεται κάτι; Υπάρχουν άλλες προτεραιότητες; Ποιες είναι αυτές;
Στα λεφτά; Δεν έχει ο Δήμος τίποτα στο ταμεία του;
Και αν δεν έχει τι κάνει; Κάνει προσπάθειες να βρει;
Ξέρετε όταν τα αφήνεις όλα στην τύχη τους, όπως ένας πύργος στην άμμο, θα το χαρείς όταν δεν έχει κύμα και προβλήματα. Στην κακοκαιρία τι θα κάνεις;
Και είμαστε αλήθεια έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια ενδεχόμενη "καταστροφή";
Και βρισκόμαστε στο 2015 και με ένα σωρό οικονομικά προβλήματα σαν χώρα και αντι να πάρουμε τα μέτρα μας για το κάθε ενδεχόμενο, τα αφήνουμε όλα στην τύχη τους.
Δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα θα είμαστε τυχεροί ώστε τα καλοκαίρια να γεμίζουν την πόλη μας οι Αθηναίοι και οι τουρίστες.
Παίζουμε με την φωτιά και το πιο πιθανό είναι να καούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια των αναγνωστών μας δεν αφορούν πάντα την προσωπική μας θέση.