Τα κητώδη των ελληνικών θαλασσών συνεχίζουν στις μέρες μας να είναι άγνωστα για το ευρύ κοινό, γεγονός που φανερώνει την άγνοια που επικρατεί για αυτή τη μοναδική ημίκλειστη θάλασσα και τη σπάνια πανίδα και χλωρίδα που φιλοξενεί. Αν και η διεθνής επιστημονική κοινότητα αναγνωρίζει ότι οι ελληνικές θάλασσες και κυρίως το Αιγαίο στηρίζουν τους σημαντικότερους πληθυσμούς θαλάσσιων θηλαστικών που έχουν απομείνει στη Μεσόγειο, η απουσία στοιχειωδών μέτρων διαχείρισης και προστασίας, σε συνδυασμό με το χαμηλό επίπεδο περιβαλλοντικής παιδείας, συνθέτουν ένα πολύ επικίνδυνο σκηνικό για την επιβίωση αυτής της τεράστιας φυσικής και ιστορικής κληρονομιάς.
Το μέλλον των θαλάσσιων θηλαστικών και των άλλων σπάνιων ειδών στα ελληνικά θαλάσσια οικοσυστήματα διακυβεύεται καθημερινά και καθορίζεται τις τελευταίες δεκαετίες από καθαρά τυχαίους παράγοντες.
Η ιδιαίτερα υψηλή κίνηση εμπορικών πλοίων χωρίς ουσιαστικό κεντρικό έλεγχο, η απουσία αποτελεσματικού πλάνου αντιμετώπισης πιθανού θαλάσσιου ατυχήματος και η αυξανόμενη ρύπανση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων απειλούν καθημερινά το προσδόκιμο ζωής του ελληνικού θαλάσσιου πλούτου. Απαιτείται η άμεση εφαρμογή ουσιαστικών και λειτουργικών μέτρων προστασίας των θαλασσών (όπως εφαρμόζονται στα περισσότερα αναπτυγμένα κράτη του κόσμου) προκειμένου να διαφυλάξουμε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά αυτή τη σπάνια φυσική και πολιτιστική κληρονομιά.
Το θηλαστικό εντοπίστηκε από εθελοντές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», ενώ, για λόγους που σχετίζονται με την ασφάλεια του ζώου, το περιστατικό δεν δημοσιοποιήθηκε τις ημέρες εκείνες. Οπως υποστηρίζουν οι υπεύθυνοι του Ινστιτούτου, η παρουσία της πτεροφάλαινας στον Σαρωνικό συνιστά σημαντικό γεγονός, καθώς πρόκειται για είδος που διαπλέει περιστασιακά τα εγχώρια ύδατα. Παράλληλα, αποτελεί απτή απόδειξη της σημαντικής βιοποικιλότητας της περιοχής.
Σύμφωνα με το «Αρχιπέλαγος», παρότι η διεθνής επιστημονική κοινότητα αναγνωρίζει πως οι ελληνικές θάλασσες και κυρίως το Αιγαίο φιλοξενούν τους σημαντικότερους πληθυσμούς θαλάσσιων θηλαστικών που έχουν απομείνει στη Μεσόγειο, τα κητώδη των ελληνικών θαλασσών εξακολουθούν να παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό. Το γεγονός αυτό τα θέτει σε κίνδυνο.
Στόχος του Αρχιπελάγους (www.archipelago.gr) είναι να εντείνει την προσπάθεια, μέσα από συστηματική έρευνα και ενημέρωση, για να ζωντανέψουν ακόμα περισσότερο τα θαλάσσια οικοσυστήματα της Β.Α Μεσογείου και να συνεχίσουν αυτά τα εντυπωσιακά ζώα, όπως η πτεροφάλαινα, να κοσμούν με την παρουσία τους τις ελληνικές θάλασσες.
Η βιολογία της Πτεροφάλαινας
Η πτεροφάλαινα είναι είδος που διαπλέει περιστασιακά τις ελληνικές θάλασσες. Συναντάται συχνότερα στο Ιόνιο απ’ ότι στο Αιγαίο και τρέφεται κυρίως με μικρά αφρόψαρα (π.χ. γαύρος), και ζωοπλαντκτόν τα οποία παγιδεύει στις μπαλένες της. Μπορεί να φτάσει μέγιστο μήκος τα 25 μέτρα, βάρος που φτάνει τους 40-60 τόνους ενώ η διάρκεια ζωής της μπορεί να ξεπεράσει τα 80 χρόνια. Το χρώμα της είναι σκούρο γκρι στη ράχη και λευκό στην κοιλιά. Η εκπνοή της φτάνει το ύψος 6 μέτρων, κολυμπά με ταχύτητες που φτάνουν τους 14 κόμβους και καταδύεται σε βάθη που φτάνουν τα 400 μέτρα.
Η πρόσκρουση με μεγάλα πλοία, και κυρίως με μεγάλα ταχύπλοα αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες θανάτου για τα μεγάλα θαλάσσια θηλαστικά. Ο πληθυσμός του είδους στα ελληνικά νερά δεν έχει εκτιμηθεί, ενώ στην Μεσόγειο υπολογίζεται σε λιγότερα από 10.000 ενήλικα άτομα.
tromaktiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια των αναγνωστών μας δεν αφορούν πάντα την προσωπική μας θέση.